Leerdam 18 April 2007.

We hebben nog vrije reizen van de NS, wat zullen we daar mee doen? In het boekje “op stap “ staat een leuke tocht naar Leerdam, een varende koffietafel. het besluit was toen snel genomen en de datum werd geprikt. 18 April.
Nou maar hopen dat het dan ook mooi weer is, anders de plu maar mee nemen.
Eerst nog even reserveren bij de rondvaartmaatschappij.
Nee dames, die varende koffietafel gaat maar een paar keer per seizoen en niet op de dag dat wij er naar toe gaan. We varen wel over de Linge, met een afvaart in de middag. Oké laten we dat maar doen.

Zo vertrokken we vol goede moed naar Leerdam, op zich al een hele onderneming met twee keer overstappen en een beetje hollen om de aansluiting te halen, komen we dan in Leerdam aan. We zijn al een poosje onderweg, dus een kop koffie zal er wel in gaan. We willen dan meteen wat van de Linge zien, dus richting haven. Dit lijkt ons wel een leuk stekje voor de koffie.

Een hele aardige juffrouw komt om ons te bedienen, wilt U er ook appeltaart bij. Ja lekker. Eerst komt de koffie, even wachten en dan komen er twee stukjes appeltaart. De rest komt zo. Wat bleek het moest nog even in de magnetron om te ontdooien. Resultaat de een had het ijs er nog in zitten en bij de ander was het zo heet geworden dat je er een verbrandde tong aan overhield.

Na de koffie naar het glasmuseum, er stonden hele mooie voorwerpen, vazen en schalen tot zelfs lampenkappen van glas.

Eerst nog even een foto op de brug maken en dan richting stadje want daar willen we ook wel wat van zien. We gaan op zoek naar een fotozaak voor een filmrolletje in het toestel van Corrie. Zij was al vast wat doorgelopen en wij keken wat etalages.

Dit is een leuk winkeltje moet je eens kijken allemaal hoeden. Op dat moment komt er een mevrouw naar buiten (een klant?) jullie moeten eigenlijk echt binnen gaan kijken. Dat was niet tegen dovemans oren gezegd en wij naar binnen. Daar keken we onze ogen ui, allemaal hoeden in soorten en kleuren. Je zou haast denken dat alle dames van het kabinet en de tweede kamer hier voor prinsjesdag naar toe komen. Kees heeft nog een hoed geshowd en er is ook nog wel iets gekocht door de dames.

Nu maar op naar de haven, naar een aanbevolen adres voor de lunch.
Hier aangekomen werd ons verteld, of eigenlijk meer meegedeeld, het kan wel even duren,
c.a. een uurtje voor we U kunnen bedienen. Daar hebben we geen zin in dus op naar een andere eetgelegenheid. Het is daar wel een beetje winderig, dus de helft ging buiten zitten en de andere helft heeft binnen gezeten. Een lekkere pannenkoek of tosti gaat er wel in, iets te drinken erbij, dan zijn wij al weer tevreden.

De afvaart van de boot is hier ook vlak bij, dus we hoeven ons niet te haasten. Op ons gemak de kaartjes afhalen, maar dat moet op de boot gebeuren en daar kunnen we nog niet terecht.
Ook hier maar weer wachten. Eindelijk mogen we aan boord. Ria was zo gis om meteen naar boven te lopen en 7 plaatsen op het achterdek net onder een luifel en een beetje beschermd te organiseren. We zaten daar prinsheerlijk in het zonnetje uit de wind. Nog even wachten op een bus die wat vertraging heeft opgelopen en als die mensen ook aan boord zijn begint de tocht over de Linge. Het is nog vroeg in het seizoen, dus de bomen beginnen wel al uit te lopen, maar zijn nog mooi groen, ook langs het water is alles nog fris van kleur.

Alleen jammer dat er van de fruitbomen niet zo veel te zien is, slechts 1 konden we ontdekken. Na anderhalf uur varen zijn we weer terug op de kade

We gaan rustig aan richting station, om de reis naar huis te maken. De trein staat al op ons te wachten, maar bij het overstappen moeten we toch wel weer aardig opschieten anders missen we de aansluiting en moeten we een half uur wachten. Gelukkig het is weer gelukt en zo reizen we met trein en bus weer huiswaarts. We hebben een gezellige en leuke dag gehad.

Japans wokken bij Osaka 29-6-2007

We waren het al lang van plan, en nu was het dan zo ver. Met 2 auto’s gingen we naar de nieuwe lokatie in Amsterdam-Noord. Het was nog heel rustig, toen we binnen kwamen. We konden op ons gemak alles uitzoeken, op een bordje leggen, en het door de kok laten wokken op zo’n hele grote tafel, teppayaki heet dat geloof ik.

. De kok was niet zo’n goochelaar, als de kok toen in Zaandam, maar het eten was heerlijk. Het werd steeds drukker, alleen de deur bleef aldoor openstaan, waardoor een ijskoude wind naar binnen blies, maar dat werd verholpen.

Tot besluit nog koffie of thee met zalige bon-bons.
Bij het afrekenen kregen we weer waardebonnen, die we in Augustus weer kunnen gebruiken.
We blijven eten, maar wie vindt dat erg?

Middelburg of Delft
Door Ria Heijman

We hebben nog een vrije reis! Hoera, wat fijn.
Waar gaan we dan heen? Maar ver weg moet het zijn
We moeten van die vrije reis goed profiteren. Zullen we Vlissingen proberen?
Maar volgens ‘kenners’ waren centrum en haven 6 km van het station vandaan
Veel te ver om te lopen dus konden we beter naar Middelburg gaan.
Volgens zeggen een schattig stadje, de moeite waard
en lekker ver. Dus gingen we ‘s morgens al vroeg onvervaard
op weg naar de trein van 1 minuut voor negen.
Maar wel een paraplu mee voor de regen.

We zaten gezellig bij elkaar in de coupe en maar kletsen en kletsen tot plotseling….o jee!
Even voorbij Delft stopte de trein!!!!En bleef wachten en wachten ! Wat zou er zijn?
Naast ons stond de Thalys ,die kon ook niet verder hoor.
Lag er misschien een lijk op het spoor?
Eindelijk! De stem van de conducteur: “Dames en heren we staan stil
want op de rails staat een koe die niet wijken wil.
Ö”nee, ik hoor net het is een wilde stier. Nou ja, dat is ook een lastig dier.
Maar een koe of een stier,dat doet er niet toe
we moeten terug naar Delft en dan ziet u maar hoe
u uw reis gaat vervolgen. U kunt met de bus naar Rotterdam
We wisten echt niet wat ons overkwam

Was het misschien een mop? Nee, het was echt. En zo kwamen we in Delft terecht.
En, geloof me of niet. We hebben we genoten in dat oude stadje aan de Vliet

Eerst naar de Grote Markt, een immens groot plein en genoten van koffie en zonneschijn.

We maakten een boottochtje door ‘Delftse grachten
en volgden daarna de ANWBbordjes die ons brachten
naar de Botanische tuin van de Universiteit waar we soep kochten voor 50 cent per kop
en voor een habbekrats smulden van broodjes met kaas er op

Terug in het centrum bezichtigden we de Nieuwe kerk met prachtige ramen van glas in lood.
En de grafkelder waar de koninklijke familieleden werden (en worden) bijgezet na hun dood.
Een paar wilden ook nog naar de Oude Kerk gaan
maar 3 luiwammesen vonden dat ze genoeg hadden gedaan
Op een terrasje dronken ze een drankje tijdens het wachten
terwijl de anderen een bezoek aan Piet Hein c.s. brachten

Na een heerlijk diner bij een Griek weer naar huis, jammer hoor.
In Amsterdam aangekomen meteen naar een loketje van het spoor
om te klagen dat we niet naar Middelburg hadden kunnen gaan
omdat die stomme stierkoe op de spoorrails was gaan staan.
De dame achter het loket dacht eerst dat we haar in de maling namen
toen we met dat malle verhaal van die koe bij haar kwamen.
Na kort beraad met haar cheffin, kregen we echter toch onze zin::
We hebben allemaal weer een vrije reis en wat doen we dan?!
We gaan naar Middelburg volgens ons oude plan.

Vismaaltijd in Volendam 21-2-2007 in restaurant Catrien

Ja dat wilden we wel proberen, voor weinig geld, een heerlijke vismaaltijd in het hart van Volendam aan de haven. Ik denk, dat we met z’n elfen waren. Het restaurant hoorde bij restaurant Spaanders, maar nu hadden we een prachtig uitzicht over de haven

. Ook hier mooie schilderijen over Volendammers.Het eten was heerlijk, om van de toetjes maar niet eens te spreken, dat waren meer toeten.

We zaten nog zo gezellig te babbelen, toen een van ons opstond en zei ik ga de rekening vragen, want ik wil naar huis. We stonden perplex, helemaal overdonderd, rekenden we af en als suffe schapen liepen we mee. Bij de bus kwamen we weer bij, en we vroegen, waarom
moet je nu meteen naar huis, ja, ik wil op tijd in bed liggen.

Volgens mij is er een spreekwoord dat zegt :Gezelligheid kent geen tijd! Normaal gesproken beslissen we samen wanneer we gaan, en de meeste stemmen gelden. Dat waren we haar vergeten te vertellen. Dus deze keer lagen we allemaal op tijd in bed. En hadden zoete dromen over vissers en toetjes.

Met de vleugelboot naar Velsen en met het busje naar de Zwarte Markt in Beverwijk 24/6 ‘07

De dag was perfect, het waaide en het regende, en met onze junicheque konden we gratis met de boot, een groen gevaarte.We moesten hier en daar wel even wachten, maar dat mocht de pret niet drukken.

We werden netjes bij de ingang van de Zwarte Markt afgeleverd. Onze eerste gang was natuurlijk naar de koffie, zo konden we meteen een strategie afspreken, want als je met z’n vijven gaat winkelen, ben je binnen de kortste tijd elkaar kwijt. We spraken om 3 uur weer af bij het koffie tentje, zo kon ieder zijn eigen weg gaan. In het begin was het nog rustig, maar toen het hard begon te regenen, kwam iedereen naar binnen, en was er haast niet meer door te komen.

We waren dan ook allemaal om 3uur present, nog even een kopje koffie en elkaars aankopen bewonderen, en toen gauw naar buiten, en daar stond het busje ook alsof hij op ons had staan wachten. Bij de boot hadden we minder geluk, die ging net voor ons neus weg. Dat was een half uurtje wachten, je zag hem al van ver aankomen, met een fontein van water achter zich aan. Binnen een half uur waren we weer in Amsterdam en vlak bij onze eigen bus, die ons weer veilig naar huis bracht.

Isabel