Barcelona 20-09-'07

We wilden weer eens op reis, misschien naar Berlijn? Of zal het Ierland of Barcelona zijn?
Gaan we met acht of met vier of met twee? Truus en Anneke gaan naar Barcelona? Dan willen Cobi en Ria ook wel mee.
Zo werd dus besloten, de datum vastgesteld en de centjes bij de bank netjes uitgeteld De langverwachte 20ste september brak eindelijk aan en toen zijn we vol goede moed op reis gegaan.
Om 4 uur, in Barcelona aangekomen, werden we door een gids mee naar ons hotel genomen.
We kregen geen tijd om te rusten of ons op te knappen. Wilden we veel van Barcelona zien dan moesten we meteen gaan stappen.
Eerst vertelde de gids ons alles wat we over de metro moesten weten. Daarna drukte hij ons op het hart om niet te vergeten
dat Barcelona vol was met dieven en diefjesmaat en dat je dus op straat
goed moest passen op je geld en papieren. Toch, tot zijn spijt was een van de heren een half uur later zijn portemonnee al kwijt.

De eerste wandeling ging door de oude binnenstad, die heel veel van de oude binnenstad van Rome had. Dat was natuurlijk gekomen
omdat eeuwen geleden Spanje was veroverd door de Romeinen. Die bouwden in hun stijl huizen, paleizen en pleinen.
Onder een deel van Barcelona liggen nog de resten van het oude Rome.In het Historisch Museum kun je er komen
door in de catacomben af te dalen. Je loopt over vlonders en planken van glas
en kunt onder en om je heen zien hoe het in de tijd van Christus was.









natuurlijk wandelden we over de Ramblas, beroemd en berucht, maar je mòét er zijn geweest! Deze dagen was het extra druk want heel Spanje vierde 3 dagen feest.
Welk feest? Dat doet er niet toe. We konden mee genieten. En hoe!!

overal was van alles te zien: tenten en kramen; beschilderde mensen die doodstil stonden of
als lijk uit een doosje kwamen. Overal was muziek te horen en een stel jongelui met trommels schetterde in je oren.
Ook een processie was het bekijken waard. Vooraan een muziekcorps te paard .
De leden droegen mutsen met pluimen en een rode tuniek en maakten al rijdende mooie muziek.

Door heel Barcelona reed een Bus Touristic. Je kon kiezen tussen route rood, blauw of groen. Toen we moe waren van het lopen zeiden we:,,Laten we dat maar doen”.
Voor 19 euro’s mocht je de hele dag mee. Rood, blauw of groen? We namen er twee!
Van bovenaf de bus konden wij aanschouwen, Barcelona’s prachtige grote pleinen en statige gebouwen.

Om Barcelona vanaf de andere kant te bekijken, vanuit zee, maakten we ook een boottochtje mee.
De lucht was nogal bewolkt en de zee was nogal hol. Onze magen waren behoorlijk vol
van een kort tevoren genoten lunch/dinee. De boot schommelde hevig, werden we zeeziek? Nee. Onze lunch verdween niet in zee.

Een keer raakten we elkaar op de Ramblas kwijt. Truus zei:”Ik bel Cobi wel even”, maar tot onze spijt Kregen we geen verbinding. Wat nu? De Ramblas op en neer en dan maar hopen, dat we elkaar tegen het lijf zouden lopen.
Of zouden we even op het Palmenpleintje gaan kijken? Misschien zou dan blijken
dat Cobi en Anneke al lekker zaten te genieten van een jus d’orange of wijn.
Gelukkig, ze waren er. Dat was fijn.
We waren dol op dat lekkere Spaanse eten. De C van Culinair werd beslist niet vergeten
Maar een keer, o wee, hadden we niet genoeg geld in de portemonnee.
Uit angst voor dieven lagen geld en pasjes in de kluis en we waren veel te ver van huis,
om het even te gaan halen dus moesten we ons gezamenlijk kapitaal gaan tellen en daarna heel voorzichtig goedkope tapa’s bestellen.
Maar tapa’s zijn heerlijk en met maar één glaasje wijn was het toch nog een smulfestijn.

Wat zagen we nog meer? Natuurlijk de Sagrada Familia
Alleen daarvoor al ga je naar Barcelona. Gaudi begon de bouw in 1883 en het is echt waar! In 2050 is hij misschien pas klaar
‘Huizen worden afgebroken om plaats te maken voor deze kathedraal. Hij wordt gebouwd volgens tekeningen en maquettes van Gaudi , want die zijn er nog allemaal.
Is hij mooi? Is hij lelijk? Is het kunst of is het kitsch? Ik weet het niet. Maar zeker is dat hij overweldigend is, wat je er zelf ook in ziet.

de Miraculeuse Fonteinen! Daar zijn we ook geweest.

Op een avond tijdens het feest
konden we kijken naar honderden fonteinen die waren verlicht.
Rood, groen, blauw, geel, alle kleuren. Het was een prachtig gezicht
Op mooie muziek maakten de fonteinen allerlei figuren. Het kon ons niet lang genoeg duren.

In het Parc Momtjuïc was veel Catelaans mozaïek.
Ook twee huisjes van Gaudi en een heerlijk terras. Jammer dat het laatste nogal hooggelegen was.
Toch klommen we naar boven, tree voor tree. Eindelijk boven hadden we een prachtig uitzicht over Barcelona en de zee.

wat moet ik nog meer vertellen over steegjes, pleinen en kerken?! We zagen zo veel, hadden zo veel te verwerken.
Van s’morgens vroeg tot s’avonds laat slenterden we over straat.
.Dronken koffie, sangria en wijn en hadden het samen heel erg fijn.
Vielen s’avonds doormoe maar voldaan in bed. Maar eens komt een einde aan de pret.

Einde!!! Jammer!!.

10 Jaar Grachtenfestival en ontbijt in Panama

15-8-’07 Isabel

We waren alweer vroeg op pad, om een ontbijtje bij Restaurant-Discotheek Panama te gebruiken en daarna van dans en muziek te genieten
We hadden geen idee wat ons te wachten stond. Het ontbijt zou eigenlijk buiten zijn, maar door de wind en de dreigende wolken werd dat binnen zitten. Daarna gingen we wel naar buiten,om de hoek van het gebouw, anders zouden de ,,Enterse Kloomp’n Daansers,, wel eens weg kunnen waaien. Die werden weer begeleid door 4 accordeons en een boembas een instrument uit vroegere tijden.

Daarna speelde de brassband ,,Amsterdam Brass,, verschillende stukken, waaronder I Got Rhythm van Gershwin.
Nu waren we klaar om langzaam terug te wandelen en te kijken wat er nog meer op ons pad zou komen.

We kwamen bij, ik denk, een heel groot kantoor gebouw met een prachtige binnenplaats waar we in afwachting van de gebeurtenissen een zo goed mogelijk plekje opzochten. Daar moest natuurlijk wel een gezamelijk fotootje bij. Ik zocht ’t daarna hoger op voor een zo goed mogelijk overzicht.

Eerst kwamen de ,,tapdansers op klompen,,. Ja ze hadden ook tapdans schoenen, maar die zaten aan hun handen. Dat gaf een leuk geluid tesamen met het gekletter van hun klompen.

Daarna kregen we het Python Saxofoon Kwartet te horen, wat ons mooie muziek bracht.

Nu ging de tocht verder richting Muziek Theater aan het IJ . Daar was iets met een piano kerkhof, maar we konden daar ook een hapje eten. Het was inderdaad een berg dooie piano’s, waar toch nog werd geprobeerd er iets van geluid uit te halen.

Ria probeert ’t toch nog even, maar nee er zit niet veel leven meer in (in de piano)

Zo gesterkt naar lichaam en geest vervolgden we weer onze tocht, achter langs het station

naar de pont waar rare bollen in het water dreven met plastic handjes erom heen. Bij het verlaten van de pont, stonden daar de Enterse Kloomp’n Daansers weer, maar wij gingen naar de tuin van het tolhuis, nooit geweten, dat daar zo’n grote tuin bij was. Er waren banken en zo konden we van de West-Friese Dansers in prachtige klederdracht genieten.

Ook de hoofdtooi, de kettingen en hun prachtige tasjes, waren het bekijken waard.

Originele hoofd en halstooi

Hierna bracht de Amsterdam Brassband nog bekende en onbekende melodien ten gehore. Het was een waardige afsluiting van onze wandeling met Cultuur langs het IJ. Alleen over die afsluiting hadden wij zo onze eigen ideen, dus dat werd een glaasje wijn in het Tolhuis.
We hadden de dag weer goed besteed.

Internationalen Dansen in Edam
12-8-‘07

Haast had ik het vergeten, het was de laatste dag van een week dansen in Edam, dat mocht ik toch niet missen. We waren met z’n drietjes, en de bus had ons na een mooie tocht ruimschoots op tijd in Edam afgeleverd.

. De meest strategische plaats leek ons op de Dam. Cobie en Loes bleven dicht bij het plein voor het Gemeentehuis, en ik zocht het hoger op,