Ons jaarlijkse Zomerfeest 5-8-‘09

Het was prachtig weer, en alle leden van de C.C. Club hadden zich goed voorbereid. Zo waren er heerlijke hapjes en drankjes, en dat allemaal in de tuin van Truus Mangel.

Ook werden er gedichtjes voorgelezen en verhalen verteld. En ik zelf ging zeer cultureel op mijn hoofd staan..

Dat het opeens begon te regenen, vond niemand erg, we schoven gewoon onder de parasols, en hoe harder het stortte, hoe meer en hoe luider er gesproken werd.

De regen stopte weer en Ria trachtte een fabel van de raaf en de vos in het Frans te vertellen, wat toch niet helemaal meer lukte. Geen wonder na die lekkere sangria.
Er kwam nog bezoek van een eenden familie. De tuin ligt dan ook erg mooi aan het water. Zo kwam onze feestdag langzaam tot een einde. Nog even de stoelen weer op zijn plaats . En zeer voldaan keerde iedereen huiswaarts.
Truus dank je wel, het was weer toppy

Museum van Loon 9-4-'09

We deden veel die dag eerst naar het museum op de Keizersgracht 672. Een prachtig patriciërs
huis ingericht zo als het omstreeks 1750 er uit moet hebben gezien. Met een prachtige tuin
Kijk op You Tube Naar de film:

Daarna gingen we naar de overkant naar Foam waar een Museum voor fotografie gevestigd was.

Ditmaal was het Richard Avedon wiens werken er tentoongesteld werden

Richard Avedon Foto's van 1946-2004

Scheringa Museum te Spanbroek 5-3-'09

Op 5 Maart bezocht ik met enkele leden van onze Culturele Club het Scheringa Museum voor Realisme. Dit Museum werd door het echtpaar Scheringa-de Vries opgezet. De voormalige huishoudschool in Spanbroek werd gekocht en omgebouwd en hier werd hun privé collectie met werken van Carel Willink en tijdgenoten onder gebracht. Aangezien de collectie in de loop der jaren enorm is uitgebreid verhuist het Museum in 2010 naar een groter gebouw,

. Na ons kopje koffie werd de tentoonstelling van Hermann Markard Bekeken.

Toen ik weer thuiskwam en ik mijzelf eens goed bekeek wist ik het zeker, ik had geen kromme handjes en geen bulten op mijn rug of benen en zelfs geen griezelige blauwen aderen op mijn borsten, goh wat zien we er dan toch nog goed uit. Wat niets afdoet aan het feit, dat het prachtig geschilderd was.

Ook keken we nog even naar de andere realistische schilderijen , waaronder hun topstuk ,,La Musicienne,, van Tamara de Lempicka 1929.

Wij waren kennelijk niet de enige die dat mooi vonden, want enige tijd later werd dat stuk gestolen

Leeuwarden Fries Museum Quilt Expositie 28-2-'09

Met de trein gingen we naar Leeuwarden, wie had dat gedacht, de trein was stampvol en de enige lege plaatsen waren in de eerste klas. Nu zijn wij natuurlijk eerste klas personen, en zo lieten we ons behaaglijk in de heerlijke stoelen zakken. We hadden geluk, er kwam geen controle. Het is een mooie stad met mooie huizen . Ons oog viel op een huis met een grote steenbok boven op het dak, dat was het Fries Museum.

De start was in de schatkamer waar we een uitleg kregen over de verschillende soorten quilts. Dan waren er verschillende zalen met quilts de ene nog mooier dan de andere. Er was ook nog een soort marktje, waar allerlei spullen en lapjes werden aangeboden om zelf mee aan de slag te gaan. Na zoveel schoonheid wilden we wel iets eten en de en de scheve Toren opzoeken. We vonden een lekkere lunchroom.

Onderweg zagen we overal gedichten in het trottoir ingelegd, sommigen in het Fries, voor ons haast niet te lezen, maar ook in het Nederlands . We vonden de toren al snel, en we hoorden van een aardige heer, dat die meteen al scheef stond. De kerk , die er bij hoorde was al heel lang verdwenen. Zo dat wisten we nu ook. Na even beraadslagen wat we verder zouden doen, besloten we lekker door de stad te wandelen en ja, natuurlijk nog wat te drinken.

Toen we weer met de trein naar huis gingen, was die gelukkig niet meer zo vol, maar we kwamen in een stilte trein te zitten, kun je het je voorstellen, de kwebbelaars die wij zijn , moesten ons mond houden, dat werd ons wel even verteld. Nu kwam de controleur en ontdekte , dat mijn kaartje nog niet geldig was, maar hij was aardig en zei :,,Gaat u er in Zwolle maar even uit, u heeft daar wel tijd voor en koop dan een kaartje Leeuwarden Amsterdam en laat dit kaartje ongeldig verklaren, dan kunt u dat weer later gebruiken. ( het was natuurlijk een vrij reizen kaartje ) Zo gezegd, zo gedaan, maar door tijdgebrek vergat ik erbij te zegen vanaf Leeuwarden, dus ik kreeg een kaartje Zwolle /Amsterdam en kwam op tijd bij de trein, tegelijk met Loes die al eerder was weg gegaan uit Leeuwarden voor een bezoek in Zwolle. En daar kwam de controleur weer aan, is het gelukt, triomfantelijk toonde ik mijn kaartje, waarop hij met een knipoog tegen de andere zei:,, ze heeft gesmokkeld.”. Al met al was het een gezellig en leerzaam dagje geweest

Friesland Workum 13+14 Mei 2008



Met z’n drieen, Cobie Ria en mijn persoontje, gingen we naar Friesland en wel Workum. Eerst met de trein naar Enkhuizen en daar met de boot naar Stavoren. Op die boot raakten we in gesprek met een leuk stel, die ons vertelden , waar we een fiets konden huren, wat een leuke bar was, en ook dat we echt moesten gaan fietsen, eerst naar Hindelopen en zo verder naar Workum. Dat was een goed idee, dan maar meteen achter de fietsen aan. Mooie blauwe fietsen voor Ria en mij en Cobie moest het met een wat rustiger kleur doen.

Al snel volgden we de dijk in dat schitterende weidse landschap.
Een rustpauze er bovenop gaf uitzicht op het IJselmeer, waar kinderen met een paardje de zee ingingen. Oh wat een heerlijk weer, en wat een uitzicht. We voelden ons als God in Frankrijk, maar we moesten nog verder.

Hindelopen moest nog ontdekt worden, een slaperig stadje, waar de tijd scheen te hebben stilgestaan, behalve dan bij het Kalkoentje waar ze heerlijke koffie met gebak hadden. En die extra calorietjes zouden we er wel weer af fietsen.

Mooie huisjes en een pittoreske sluisje, waar net een schip klaar lag om geschut te worden. En dan weer door dat weidse landschap met behoorlijk veel wind tegen, volgens Ria windkracht 10. We hadden wel 3 taartjes kunnen eten, we hadden het er allemaal weer uitgetrapt.

Het hotel in Workum lag aan de rand, en zo vonden we het al snel, een heel gezellig en mooi hotel en toch niet te ver van het centrum. De naam is ,,Gast-Inn Workum ,,

In het centrum was een heel leuk restaurant met een aspergemenu, waar je ook het mooiste Workumer aardewerk kon bekijken. Het heette dan ook ,,It Pottbakkershûs,,. Jammer genoeg vielen mij de asperges wat zwaar op de maag, maar gelukkig konden Ria en Cobie er met volle teugen van genieten. Ik had hier een kennis, waar ik in de oorlog gewoond heb, die mij op de fiets, van het restaurant kwam ophalen. Daar heb ik met hem en zijn vrouw de avond doorgebracht, waarna hij me op de fiets weer naar het hotel bracht. Op het eind kwam mijn rok tussen de spaken terecht, wat een situatie, ik stond zowat in mijn onderbroek midden op de rijweg en lag dubbel van het lachen, maar gelukkig na wat geruk en getrek kwam de rok er weer heelhuids tussen uit. Het was best al laat geworden, gezelligheid kent immers geen tijd. En Cobie was nog wakker ze dacht, dat ik dan niet binnen kon komen.

Toch waren we de volgende ochtend al vroeg uit de veren, want na een heerlijk ontbijtje gingen we naar het Jopie Huisman museum. Een prachtig gebouw met een schitterende collectie. Alle vodden en oude zaken kunstig met veel liefde geschilderd. Ook een film over zijn leven en werken werd daar vertoond en gaf een goed beeld van de mens die Jopie Huisman was.