25 Juli 2007 Een dagje Enkhuizen,
Het Zuiderzeemuseum.


We hebben het Zuiderzeemuseum al zo lang op het programma staan, laten we nu maar een keer een datum afspreken. Zo gezegd, zo gedaan. 25 juli gaan we en we zien wel wat voor weer het is. Dit gebeurde allemaal begin Mei.
Begin Juli; hebben jullie de aanbiedingen van de stadspas gelezen? We kunnen met de cheque van Juli/ Augustus gratis naar binnen\buiten. 25 juli. We vertrekken om 8.15 uur met de snelbus naar het station en zoals we al hoopten het is mooi weer. En dat na al die regen die we gehad hebben, dat is dus boffen. We zijn dan nog met z’n drieën want Cobi en Anneke zullen in Purmerend instappen. Om 9.05 uur vertrekken we uit Amsterdam en om 9.35 uur stappen de beide dames in Purmerend in. We arriveren om 10.00 uur in Enkhuizen. Zullen we eerst koffie drinken of gaan we meteen met de boot naar het museum. Laten we maar meteen met de boot gaan. Na een tussenstop om toegangskaartjes te kopen (wat omslachtig) verder met de volgende boot naar het museum.

Zo nu maar eerst aan de koffie. Eerste gelegenheid gesloten, de lunchroom, nog niet open. Dan door het steegje naar het restaurant. Ja hier kunnen we terecht, maar het is wel zelfbediening. Dat lukt ons ook nog wel. Na de koffie met uiteraard gebak, gaan we aan de wandel. Leuk al die oude huizen met hun inrichtingen uit de kort of lang verleden tijd. Bij de rokerij een visje geproefd, Loes had er erge trek in en we mogen allemaal even meeproeven.

Een rondje langs de molen en door het vissersdorp, daar is ook een huis uit de jaren dertig, met een bewoonster die een beetje leeft als in die tijd. Koken op een oliestelletje, je rook het al bij de deur. De groente komt uit eigen tuin, dus alleen eten wat er in deze tijd van het jaar is. Vandaag zijn het bieten en daar is stamp van gemaakt, maar wel met spek.
Er werden meteen een aantal wetenswaardigheden uitgewisseld over het eten van rabarber, al of niet met vlees of melkproducten gecombineerd. Dit kan maagklachten geven.

Even verderop bij de informatie langs, kijken of we met de ballonvaart mee kunnen. Helaas vandaag te veel wind en de ballon stijgt dus niet op. Ik had het museum wel eens vanuit de lucht (35 mtr.) willen zien. Zullen we nu maar eerst wat gaan eten, want de klok draait door? Ja maar dan gaan we nog even bij de huisjes uit Urk langs dan hebben we deze hele hoek gehad. Maar Urk is zo interessant, dat je er wel heel moeilijk weg komt. In twee van de huisjes “wonen” de twee bewoners nog in 1905. Met allerlei vragen, waren ze niet uit hun rol te krijgen alles werd gedaan en beantwoord in de tijd waarin zij leven, 1905 dus.

Ik denk dat ze ’s avonds nog in die tijd leven.
Nu toch echt eerst iets eten. Phoe wat druk, kijk daar trekt een mijnheer net zijn jas aan, als die mensen weg gaan hebben wij een tafeltje. Gelukkig dat lukte, nu om beurten naar binnen in de rij aansluiten om iets te eten en te drinken te halen. Daarna kunnen de anderen ook Na het eten nog het middenterrein bekijken. Als eerste komt de kerk aan de beurt. Wat mij als eerste opviel was het scheepsmodel wat tussen de lampen hing, deze is heel mooi uitgevoerd.

Nu het zijstraatje in waar, op de hoek de smederij staat. Dit roept bij mij herinneringen op aan mijn ouders. Aan de overkant een kruidenierswinkeltje, maar die had het vroeger vast niet zo druk, het was nu stampvol. Dan langs de gracht en langs de zeilmakerij en kapper nog een keer de hoek om. Daar staat het pand dat we beslist niet mogen missen. Het is het kaaspakhuis ui Landsmeer. Dit is in 1980 naar Enkhuizen vervoerd. Dat is een heel spektakel geweest, waar het halve dorp voor was uitgelopen. Het is namelijk gestut aan de binnenkant, in z’n geheel verplaatst. In de Dorpsstraat met een kraan op een dieplader gezet en via de
Tormentilstraat naar het water van het Ilperveld gereden. Maar er moesten wel hele kunststukken uitgehaald worden om met dit gevaarte o.a. de bochten te maken. Daarna op twee dekschuiten door het Ilperveld naar het kanaal en dan over de dijk tillen om tenslotte naar Enkhuizen te kunnen varen. Hier moesten we natuurlijk worden vereeuwigd. We willen ook nog even naar de apotheker om zwart op wit te kopen, echte ouderwetse. Nu nog even aan de herinneringen van Sigrid werken, “het schooltje”. Dus de ring om de kerk kwam nu aan de beurt.

Sigrid was meteen weer zo vol verhalen, dat we ons daar echt los moesten breken. We werden nu ook nog door haar op ijs getrakteerd, wel een heel lekker modern ijsje Softijs hadden ze
toen echt nog niet, maar wij hebben op het bankje voor de school heerlijk ervan genoten.

Op het laatste stukje staat nog een postkantoortje en ook daar kwamen de verhalen weer los.
Om de bocht zit ook nog een fotograaf, maar we moeten wel opschieten, want het begint al aardig tegen vijf uur te lopen. Net als we op de brug richting uitgang lopen begint de klok van het kerkje te luiden, niet om ons daar naar toe te lokken, maar om te vertellen dat het tijd is en het museum gaat sluiten. Nog even een foto maken en dan richting boot, kijk hij vaart net weg, dus nog even wachten. De volgende boot was zo vol, dat niet iedereen mee kon en we bijna Anneke achter moesten laten, maar samen uit, samen thuis, dat lieten we niet gebeuren.
Op de wal weer in Enkhuizen, willen we hier wel wat eten voor we richting huis gaan. Het lukt niet iets naar onze portemonaie en onze zin te vinden, dus gaan we terug naar het station om daar wat te eten. Een pannenkoek, of friet met een croquet dat lukt wel en na de inwendige mens te hebben versterkt gaan we met de trein terug. Eerst stappen in Purmerend Cobi en Anneke uit om de reis verder met de auto te maken en wij gaan door naar Amsterdam om met de bus naar Landsmeer te gaan. Wat hebben we een heerlijke dag gehad, veel gezien en met prachtig weer. Deze dag kunnen ze ons niet meer afnemen.