Internationalen Dansen in Edam
12-8-‘07

Haast had ik het vergeten, het was de laatste dag van een week dansen in Edam, dat mocht ik toch niet missen. We waren met z’n drietjes, en de bus had ons na een mooie tocht ruimschoots op tijd in Edam afgeleverd.

. De meest strategische plaats leek ons op de Dam. Cobie en Loes bleven dicht bij het plein voor het Gemeentehuis, en ik zocht het hoger op,

wat achteraf een goeie keus bleek zijn, want ze stopten allemaal aan het grachtgedeelte precies voor mijn neus, en hielden daar hun dansjes. Alleen na afloop kon ik die twee niet meer terug vinden. Ik liep maar heen en weer en keek naar alle kanten. Misschien op het terras bij het café, weet je wat, ik ging boven op een stoel staan, en ineens zag ik Loes zwaaien, he, he, wat was ik blij.We besloten maar meteen een hapje te eten,

maar er moest nog wel een foto voor die mooie Waag gemaakt worden, wat een vriendelijke man graag voor ons deed. We kwamen in een donker restaurant terecht, waar de ober niet bijster vriendelijk was. Na een drankje zijn we snel verderop gegaan, waar we een leuke Bistro vonden, met lekker eten, een goed besluit van een gezellige dag.

High souper met de Culturele Club in het DCL
31-7-’07

Rondom 4 uur was iedereen zo’n beetje present. Het zonnetje scheen en we konden gelukkig buiten zitten.
De ijverigen onder ons hadden zelf iets lekkers klaar gemaakt, maar de luiwammesen, waar ik mezelf ook toe reken, moesten 12,50 betalen, zodat we zonder gewetens bezwaren mee konden smikkelen van al die heerlijkheden.

Binnen stonden er al heerlijke hapjes op tafel. Truus was druk met de bowl in de weer, en Diny zorgde ervoor dat we niet vergiftigd werden, dus proefde alles voor.

We zaten nog maar net, toen Ria haar kleindochter het toekomstige lid voor onze Club kwam voorstellen. Het arme kind zag ineens allemaal grijze koppies boven haar, maar ze onderging dat waardig, zoals het een Clublid betaamd.

Gezellig buiten in de zon

Dit was toch wel iets anders, dan onze normale bijeenkomsten, maar Truus maakte toch maar even van de gelegenheid gebruik, om de laatste nieuwtjes met ons door te nemen.

Proost Loes

Ook het boek met alle activiteiten van onze club werd druk bekeken.

Wat een gezellige middag, we vonden wel dat we ’s avonds echt niet meer hoefden te eten, zoveel lekkere dingen, dat we onze lijn maar even vergaten.

De drie gratiën

We gaan nu brainstormen over een zomer en een winterfeest

En de koffie of Thee met Soesjes, Nougat en Kersenbon-bons MMMMMMMMM

Den Haag Bredius Museum
9-8-’07 Isabel

We waren al vroeg uit de veren, want de bus ging 8.15. Ja we hadden net zo goed een bus later kunnen nemen, maar ja ik was nu eenmaal met vroege vogels op stap. Zo vroeg, dat we uiteindelijk nog een trein eerder konden nemen en we voor een dichte deur bij het Museum stonden. Ze gingen pas om 11 uur open, dan maar even winkelen en een kopje koffie drinken.

De tentoonstelling ging over landschappen en molens van Rembrand tot Mondriaan, een mooie expositie met uiteraard veel verdwenen molens. Veel namen kwamen mij bekend voor, maar ik moet eerlijk bekennen, meer doordat er straatnamen naar schilders zijn vernoemd dan door mijn culturele kennis.

Den Haag is een prachtige stad en ondanks het miezerige weer, besloten we nog even rond te wandelen en onze lunch in de prachtige passage te gebruiken.
We waren maar met z’n viertjes, maar we hadden lol voor 10. We ontdekten nog een heel leuk winkeltje in keuken spulletjes,,Dille & Kamille,, heette het. Leuk om daar nog een bruikbaar souvenirtje te kopen, een lepeltje bij voorbeeld om olijven uit een potje te vissen.

Op de terugweg naar het station zag ik opeens grappige puntdaken boven de bomen uitsteken en vanaf een bankje kon ik die goed in het vizier krijgen tezamen met een beeld van een of andere held uit voorbije dagen op het plein. Het was wel goed zo de regen stuurde ons naar huis, waar we weer heelhuids aankwamen, toch heel voldaan.

Joods Historisch Museum 7-8-‘07

Met z’n zevenen gingen we op pad, ons doel was het Joods Historisch

Museum, waar een tentoonstelling over Charlotte Salomon liep,
Maar, ja hoe kan het ook anders, eerst natuurlijk koffiedrinken. Maar dan wierpen we ons toch echt in de Cultuur ,,Werk in uitvoering,, hierin werden achterkanten en losse schetsen getoond van de gouaches uit Leven? Of Theater? Dit beroemde kunstwerk van haar (1917-1943) bestond uit bijna 800 schilderingen, die samen haar levensverhaal vertelden. Ze geven een intiem beeld van Charlottes humor en gevoelige karakter.

Dan was er nog een tentoonstelling over Sarah Bernard. Eindelijk zag ik nu ook een foto van haar graf, waar ik in Parijs ter vergeefs naar had gezocht. En wat blijkt, ik heb er vlak voor gestaan.

Sarah schuwde de Media niet, en van alle middelen, die er toen tot haar beschikking stond, maakte ze gebruik. Ik vond het een mooie tentoonstelling.


Daarna een heerlijke lunch bij het restaurant, lekker in de buitenlucht, en zo gesterkt begaven wij ons op pad naar de Amstelkerk, waar ook een tentoonstelling was, waar 2 werken van Diny v.d. Velden hingen.

Het was een mooie tentoonstelling en ook de doeken van Diny mochten er zijn Twee stillevens
met bloemen mooi harmoniërend van kleur. De koeien van Wendy Witkamp vonden we ook erg leuk. We wilden Diny verrassen en we maakten een mooie foto van ons voor haar werken.
Natuurlijk zeiden we tegen haar, dat we geen tijd meer hadden gehad om er heen te gaan.
Maar toen ze de foto zag, die voor haar afgedrukt was, wist ze , dat we haar hadden beetgenomen.