Wandeling over de Wallen met Dick Keijzer 6-8-‘08

Ja, het klinkt misschien een beetje vreemd, om met 11 vrouwen over de wallen te gaan, maar niets is wat het schijnt, zo ook hier.

Het was in de morgen en we bekeken de architectuur, en daar was heel veel te bekijken, en door Dick zo mogelijk nog meer te vertellen. Jammer dat ik geen fotografisch geheugen heb, maar er is gelukkig nog wel iets blijven hangen.

We wandelden vanaf de Prins Hendrikkade de Zeedijk op en meteen aan het begin stond ooit de Olafspoort, waarbij we zo’n beetje begonnen. Geen poort te zien, helemaal niets is daar van overgebleven, slechts de naam van St. Olaf en een beeldje in de muur.

Wel een prachtig huis met de naam ,,in de lompen,, wat ook weer iets anders betekende dan wij dachten, dat waren klonten suiker, en geen oude lorren.

Dan een wondermooi uitzicht over het Kolkje, met het huis van architect Bleijs, dat later een verzorgings tehuis werd, waar je aan bepaalde regels moest voldoen om er te mogen wonen.

We leren dat de Oudezijds Voorburgwal en Achterburgwal nieuwer zijn dan de Nieuwezijds voorburgwal. En wat we ook leren is dat de koeien huiden, waar de Oude Kerk op gebouwd zou zijn helemaal geen koeienhuiden waren, maar planken.

Op de Oudezijds Voorburgwal vinden we het schuilkerkje, dat nu ,Museum Amstelkring, heet of meer bekend, Ons Lieve Heer op Zolder,

Lopend in de klein straatjes tussen de Wallen vinden we, ik denk Bachus met de wijnranken, boven een mooi poortje.

Dick vertelt en vertelt en wij luisteren aandachtig, over de oude panden, die vaak door de Stichting van Hendrik de Keijzer op worden gekocht, en geheel in stijl worden gerenoveerd, zodat er toch nog heel veel moois voor ons behouden blijft.

We zien een bordje van het Blauwlakenblok, dit las ik erover: Het Blaauwlakenblok ligt nabij de Dam, tussen de Warmoesstraat, Oudezijds Voorburgwal, Sint Annenstraat en Sint Janssstraat. Het project draagt de naam Blaauwlakenblok omdat de langste steeg (Blaauwlakensteeg) vrijwel het hele blok doorsnijdt. In het Blaauwlakenblok liggen panden die bezit zijn van de gemeente Amsterdam en panden die in particuliere handen zijn. Het project Blaauwlakenblok betreft de panden van de gemeente Amsterdam.

Dan komen we bij de oude kerk, waar in de loop der tijden telkens een stukje aan werd gebouwd, naarmate de stad groeide. Ook de gevel steen van de Mariakapel zag er mooi uit. Het vertelde van de Blijde boodschap aan Maria, met het jaartal 1571. Tussen de keien van het Oude Kerksplein voor de oude kerk ligt een bronzen vrouwenborst, teder omvat door een mannenhand. Wel toepasselijk in deze buurt met zoveel ten toongesteld vrouwelijk schoon.

Door de Warmoestraat wandelden we richting Bijenkorf, eens woonde Vondel hier, maar die huizen zijn allemaal weg alleen een gevelsteen herinnert daar nog aan. We gaan richting Westerkerk om een orgel concert bij te wonen, zo konden we onze moeie voetjes uitstrekken en tegelijkertijd naar dat prachtige orgel luisteren. Dit was een waardige afsluiting van een interessante rondwandeling.

Dag 1 Vrijdag 20-6-’08 Naar Ierland met Hipo

Ik had weer eens verkeerd gelezen, ik las 7 uur bij de bus, maar er stond 10 voor 7, ik werd gehaald en kreeg de gele kaart. Niet echt, alles verliep verder goed, en om 8 uur zaten we al aan de koffie met gebak. Het was een prachtige nieuwe bus. Bij Calais gingen we met bus en al op de boot en in 1 ½ uur waren we al bij de krijtrotsen van Dover. Vandaar voorbij Londen in Swindon bij het Holiday Inn Hotel ,,Express,, Daar zouden we eten en overnachten. Alleen Cobi en Ria hadden samen een grand lit, en zo ook Ans en Ton, maar gelukkig konden de kamers worden geruild voor kamers met 2 bedden. Ik vind het hier wel koud, en als ik naar buiten kijk zie ik 3 hazen in het gras spelen. Morgen verder naar de Westkust en op de boot naar Ierland.

Dag 2 Zaterdag 21-6-’08 Londen naar Waterford Ierland

Vandaag gaan we naar het westen van Engeland, maar eerst over de brug naar Wales. Onderweg stopten we bij het weg restaurant. Ik had het geluk een klein kopje expresso te nemen, terwijl de rest een medium koffie nam. Ik heb er maar een foto van gemaakt, zo groot waren die koppen, gewoon niet te tillen. Het duurde een tijdje, voordat we op de boot konden. Wij vertrokken uit Pembroke Shire, maar wel een half uur te laat. Over 3 en half uur zouden we in Ierland aankomen. Die tijd hebben we met kletsen en rondwandelen doorgebracht. Buiten op het dek waaide het behoorlijk, maar binnen was het OK een beetje geschommel. Ton zat als enige van een glaasje wijn te genieten. De boot kwam in Rosslare aan met een uur vertraging, we hadden zeker tegenwind. Van daar reden we naar het hotel in Waterford, dat aan een rivier lag. Het eten smaakte goed, maar mijn glas wijn was nog niet leeg, dus bleef ik nog even nakletsen. Eigenlijk wilde ik nog helemaal niet naar bed, ik vroeg wat er in de Pub te doen was, daar was livemuziek, het was gewoon een echte Ierse Pub, en met mijn halve glaasje wijn in mijn hand, stapte ik naar binnen. Ik bleef bij de bar staan, en kwam in gesprek met Jack een aardige Ier. Ik mocht zeggen welke muziek ik wilde horen. En bij ieder nieuw liedje riep hij:,, This is for Isabella from Holland”. Jack bleek een goede danser te zijn, en we hebben heerlijk staan zwingen. Ik kreeg weer een flesje wijn. Zijn vriendin was geloof ik niet zo enthousiast, maar er waren nog genoeg Ierse schonen, zodat ik hem met een gerust hart achter kon laten, en naar mijn kamer kon gaan. De wijn spookte nog een beetje door mijn hoofd, dus heb ik niet zo goed geslapen.